Tomka wonna Anthoxanthum odoratum

  1. Liliopsida
  2. Poales
  3. Poaceae
  4. Anthoxanthum
    • Anthoxanthum alpinum
    • Anthoxanthum asperum
    • Anthoxanthum maderense
    • Anthoxanthum nebrodense
    • Anthoxanthum odoratum montanum
    • Anthoxanthum odoratum odoratum
    • Anthoxanthum odoratum tenerum
    • Anthoxanthum odoratum villosum
    • Anthoxanthum odoratum alpinum
    • Anthoxanthum odoratum altissimum
    • Anthoxanthum odoratum asperum
    • Anthoxanthum odoratum corsicum
    • Anthoxanthum odoratum laxum
    • Anthoxanthum odoratum montanum
    • Anthoxanthum odoratum nanum
    • Anthoxanthum odoratum odoratum
    • Anthoxanthum odoratum pilosum
    • Anthoxanthum odoratum ramosum
    • Anthoxanthum odoratum sommierianum

Tomka wonna (Anthoxanthum odoratum L.) – gatunek byliny należący do rodziny wiechlinowatych. Jako gatunek rodzimy występuje w Europie, zachodniej Azji i północno-zachodniej Afryce. Ponadto szeroko rozprzestrzeniony jako antropofit. W Polsce jest pospolity na całym obszarze.

Liście dolne liście o długich blaszkach, górne o krótkich. Wszystkie liście owłosione, języczek liściowy krótki (do 4 mm), owalny, poszarpany, porośnięty po bokach kępkami włosków. Kwiaty zebrane w przypominającą kłos gęstą wiechę o długości 2-8 cm. Wiecha jest dołem przerywana, górą zwęża się. Kłoski o błoniastych i bardzo długich plewach. Dolna, 1-nerwowa plewa jest o połowę mniejsza od 3-nerwowej drugiej plewy. Górne plewy o długości ok. 3 mm są ciemno owłosione i ościste. Plewki mają długość zaledwie 2 mm, nie mają ości i są połyskujące. Kwiaty przedprątne, w każdym kwiatku dwa tylko pręciki i słupek o piórkowatym znamieniu. Kwitnie od maja do czerwca. Pokrój niska bylina luźnokępkowa. Łodyga źdźbło o wysokości do 50 cm. Owoc ziarniaki dojrzewające jeszcze przed sianokosami.

Biologia i występowanie


Rośnie na przydrożach i świeżych łąkach, w murawach i świetlistych lasach. Hemikryptofit. Roślina posiada charakterystyczny zapach, zawiera bowiem kumarynę. Szczególnie dobrze można zapach ten wyczuć w sianie.


Roślina o małej wartości paszowej. W sianie ma już małą wartość, gdyż wcześniej od innych traw kwitnie i drewnieje.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2018-01-21 14:54:32]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=51732484. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

  • D. Gayówna, Ewa Śliwińska: Rośliny łąk. Warszawa: PZWS, 1960.
  • Stevens P.F.: Angiosperm Phylogeny Website (ang.). 2001–. [dostęp 2011-01-02].
Przypisane cechy
ogólne roślina użytkowa
ogólne bylina
korona kwiatu i typ kwiatostanu wiecha
korona kwiatu i typ kwiatostanu kłos
ulistnienie liście owłosione
rodzaj owoców ziarniak
pora kwitnienia maj
pora kwitnienia czerwiec

 
×


 
Mapa występowania
Źródło: - The Global Biodiversity Information Facility, - Użytkownicy atlasu.
Dodatkowe informacje
Ostatnie zdjęcia
Ostatnie miejsca