Janowiec barwierski Genista tinctoria

  1. Magnoliopsida
  2. Fabales
  3. Fabaceae
  4. Genista
    • Cytisus tinctoria
    • Genista alpestris
    • Genista anxantica
    • Genista borysthenica
    • Genista campestris
    • Genista donetzica
    • Genista elata
    • Genista elatior
    • Genista humilis
    • Genista hungarica
    • Genista lasiocarpa
    • Genista mantica
    • Genista marginata
    • Genista mayeri
    • Genista nervata
    • Genista nervosa
    • Genista oligosperma
    • Genista ovata
    • Genista ovata nervata

Janowiec barwierski (Genista tinctoria L.) – gatunek rośliny z rodziny bobowatych (Fabaceae Lindl.). Występuje na znacznej część Europy i Azji. W Polsce średnio pospolity.

Liście podługowate bądź równowąskolancetowate z zaostrzonymi końcami i szydlastymi przylistkami. Brzegi blaszki oraz nerwy na spodniej stronie owłosione. Kwiaty motylkowe, zebrane na szczytach pędów. Mają barwę żółtą i nagi kielich. Łódeczka korony ma taką samą długość, jak żagielek i również są nagie. Pokrój krzew, który dorasta do 30-60 cm wysokości. Pędy ma wzniesione, sztywne. Owoc strąk z drobnymi, kulistymi nasionami w środku.

Biologia i występowanie


Niewielki krzew, chamefit, nanofanerofit. Kwitnie od czerwca do sierpnia, kwiaty równoczesne, zapylane przez błonkówki. Siedlisko: suche zarośla i świetliste lasy, słoneczne wzgórza. W górach występuje po regiel dolny. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla Ass. Scabioso-Genistetum. Roślina trująca.


Roślina lecznicza:
Surowiec zielarski : ziele. Zawiera m.in. alkaloidy chinolizydynowe – cytyzyna lupaninametylocytyzyna, anagiryna, flawonoidy – luteolina, genistyna, olejek eteryczny i garbniki.
Działanie: Odwar z ziela (1 łyżkę stołową suszu zalać 1 szklanką wrzątku, gotować pod przykryciem 5-7 minut, przecedzić i w razie potrzeby pić 2-3 razy dziennie po 1 łyżce stołowej) zalecany jest w leczeniu zaburzeń ciśnienia tętniczego, jako środek moczopędny i lekko przeczyszczający, nasercowy, poprawiający przemianę materii. Odwar stosuje się w schorzeniach nerek, kamicy moczowej i stanach zapalnych nerek. Można go także stosować jako środek napotny, jak również do leczenia podagry, reumatyzmu i puchliny wodnej.
Działania niepożądane: Ziele janowca wyróżnia się silnym działaniem i w wyższych dawkach niż leczniczych powoduje nudności i wymioty oraz kurcze toniczno-kloniczne, zbliżone do strychninowych.Bywa uprawiany jako roślina ozdobna. Oprócz typowej formy gatunku uprawiane są odmiany karłowe, np. `Flore Pleno` o pełnych kwiatach i wysokości do 30 cm, `Royal Gold` o kwiatach zebranych w stożkowe kwiatostany długości do 8 cm.

Źródło informacji: Wikipedia : wolna encyklopedia [dostęp: 2018-01-21 09:11:45]. Dostępny w internecie: https://pl.wikipedia.org/w/index.php?oldid=51673561. Główni autorzy artykułu w Wikipedii: zobacz listę.

  • Olga Seidl, Józef Rostafiński: Przewodnik do oznaczania roślin. Warszawa: PWRiL, 1973.
  • Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.
  • Stevens P.F.: Angiosperm Phylogeny Website/Fabaceae (ang.). 2001–. [dostęp 2009-09-23].
  • zbiorowe: Rośliny ogrodowe. Könemann, 2005. ISBN 978-3-8331-1916-3.
  • Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
Przypisane cechy
ogólne krzew
ogólne roślina trująca
ogólne roślina lecznicza
ogólne roślina barwierska
ogólne roślina ozdobna
ogólne roślina użytkowa
barwa kwiatów płatki żółte
symetria kwiatu kwiat motylkowy
symetria kwiatu grzbiecista, motylkowata
kształt blaszki liście lancetowate
kształt blaszki liście wąskie i wydłużone
kształt blaszki liście równowąske
ulistnienie liście owłosione
rodzaj owoców kuliste
rodzaj owoców strąki
pora kwitnienia czerwiec
pora kwitnienia lipiec
pora kwitnienia sierpień

 
×


 
Mapa występowania
Źródło: - The Global Biodiversity Information Facility, - Użytkownicy atlasu.
Dodatkowe informacje
Ostatnie zdjęcia
Ostatnie miejsca